CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Ιστορία ΝΟ 1, Μέρος 4ο

Ο μικρός δείκτης του ρολογιού έδειχνε 4. Η ζέστη ήταν αποπνικτική. Ο Τάσος οδηγούσε στο κέντρο της Αθήνας το παλιό του μεταχειρισμένο αυτοκίνητο κατευθυνόμενος προς τα Σεπόλια. Η κίνηση υπερβολική. Μετά από 45 λεπτά οδήγησης έφτασε τελικά στην πολυκατοικία με τον αριθμό 9.

Χτύπησε την πότρα. Του άνοιξε μία χαμογελαστή κυρία.
"Καλησπέρα, Τάσο."
"Καλησπέρα κυρία Άννα. Ο Πάνος είναι μέσα;"
"Ναι, μέσα είναι. Πέρασε."
Ο Τάσος προχώρησε στο εσωτερικό του σπιτιού και βρέθηκε έξω απ'το δωμάτιο του Πάνου. Ο Πάνος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και διάβαζε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
"Γεια.", είπε ο Τάσος.
"Γεια. Πως από 'δω;", του είπε ο Πέτρος.
"Άσε φίλε. Έχω προβλήματα."
"Έχουν να κάνουν με την Έλενα;"
"Με την Έλενα, με την οικογένειά μου, με όλους."
"Πως μπορώ να βοηθήσω;"
"Θυμάσαι που σου είχα δανείσει 500 ευρώ; Τα χρειάζομαι."
"Μόλις σήμερα τα συγκέντρωσα. Εδώ τα έχω. Ορίστε."΄
"Σ' ευχαριστώ."
"Εγώ ευχαριστώ. Συμβαίνει κάτι;"
"Εεεε όχι. Ή μάλλον ναι."
"Τι είναι;"
"Σκέφτομαι να κάνω κάτι και μάλλον θα χρειαστώ τη βοήθειά σου."
"Είμαι όλος αυτιά."
Και τότε ο Τάσος άρχισε να του εξηγεί το σχέδιό του..

Στο σπίτι της Έλενας τα πάντα κυλούσαν ήρεμα. Η Έλενα κατέβηκε στην τραπεζαρία για το μεσημεριανό. Ο πατέρας της είχε βγει. Η Μαρίνα σερβίρισε το φαγητό στην κυρία Στέλλα και την κόρη της. Αφού τελείωσαν η Έλενα κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της. Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι. Η Γεωργία, η αδερφή της Μαρίνας, άνοιξε την πόρτα.
Ένας ευκατάστατος νεαρός, κάπου 23-24 χρονών στεκόταν απ' έξω.
"Καλησπέρα."
"Καλησπέρα. Μπορώ να περάσω;"
"Ποιος είστε;"
"Ο Δημήτρης, φίλος της Έλενας."
"Περάστε παρακαλώ."
"Ευχαριστώ."
"Καθίστε. Θα ειδοποιήσω την κυρία μου ότι είστε εδώ.."
Η Γεωργία βρήκε την κυρία Στέλλα στην κουζίνα. Την πληροφόρησε πως ο Δημήτρης βρισκόταν στο σπίτι.
Η κυρία Στέλλα μονολόγησε: "Μυρίζομαι προβλήματα....". Έφτασε στο σαλόνι.
"Γεια σου, Δημήτρη."
"Γεια σας κυρία Στέλλα. Πως είστε; Ο κύριος Βασίλης;"
"Είμαστε όλοι καλά. Οι δικοί σου τι κάνουν;"
"Μια χαρά. Η Έλενα είναι εδώ;"
"Ναι. Πάνω είναι. Μόνο που θα σου ζητήσω κάτι. Να της φερθείς όσο πιο γλυκά μπορείς."
"Μείνετε ήσυχη κυρία Στέλλα."

Ανέβηκε τις σκάλες και έφτασε έξω απ΄το δωμάτιό της. Χτύπησε την πόρτα.
"Περάστε.", ακούστηκε η φωνή της Έλενας.
Μόλις η Έλενα είδε το Δημήτρη πάγωσε. Δεν περίμενε να τον αντικρύσει ποτέ ξανά στη ζωή της...

5 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΠ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ.ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΣΥ.

τετραγωνος κυκλος είπε...

Αυτή τη σελίδα την έκανα εδώ και καιρό, αλλά δε μπορώ να βρω εύκολα συνέχεια! Πάντως, κάτι έχω στο νου μου. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
ΟΚ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ,ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΑΠΟ ΑΒΓΑ,ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΝΙΑ :))))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ;ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ;
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ;ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ ΠΑΛΙ;