CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Ιστορία ΝΟ 1, Μέρος 4ο

Ο μικρός δείκτης του ρολογιού έδειχνε 4. Η ζέστη ήταν αποπνικτική. Ο Τάσος οδηγούσε στο κέντρο της Αθήνας το παλιό του μεταχειρισμένο αυτοκίνητο κατευθυνόμενος προς τα Σεπόλια. Η κίνηση υπερβολική. Μετά από 45 λεπτά οδήγησης έφτασε τελικά στην πολυκατοικία με τον αριθμό 9.

Χτύπησε την πότρα. Του άνοιξε μία χαμογελαστή κυρία.
"Καλησπέρα, Τάσο."
"Καλησπέρα κυρία Άννα. Ο Πάνος είναι μέσα;"
"Ναι, μέσα είναι. Πέρασε."
Ο Τάσος προχώρησε στο εσωτερικό του σπιτιού και βρέθηκε έξω απ'το δωμάτιο του Πάνου. Ο Πάνος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και διάβαζε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
"Γεια.", είπε ο Τάσος.
"Γεια. Πως από 'δω;", του είπε ο Πέτρος.
"Άσε φίλε. Έχω προβλήματα."
"Έχουν να κάνουν με την Έλενα;"
"Με την Έλενα, με την οικογένειά μου, με όλους."
"Πως μπορώ να βοηθήσω;"
"Θυμάσαι που σου είχα δανείσει 500 ευρώ; Τα χρειάζομαι."
"Μόλις σήμερα τα συγκέντρωσα. Εδώ τα έχω. Ορίστε."΄
"Σ' ευχαριστώ."
"Εγώ ευχαριστώ. Συμβαίνει κάτι;"
"Εεεε όχι. Ή μάλλον ναι."
"Τι είναι;"
"Σκέφτομαι να κάνω κάτι και μάλλον θα χρειαστώ τη βοήθειά σου."
"Είμαι όλος αυτιά."
Και τότε ο Τάσος άρχισε να του εξηγεί το σχέδιό του..

Στο σπίτι της Έλενας τα πάντα κυλούσαν ήρεμα. Η Έλενα κατέβηκε στην τραπεζαρία για το μεσημεριανό. Ο πατέρας της είχε βγει. Η Μαρίνα σερβίρισε το φαγητό στην κυρία Στέλλα και την κόρη της. Αφού τελείωσαν η Έλενα κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της. Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι. Η Γεωργία, η αδερφή της Μαρίνας, άνοιξε την πόρτα.
Ένας ευκατάστατος νεαρός, κάπου 23-24 χρονών στεκόταν απ' έξω.
"Καλησπέρα."
"Καλησπέρα. Μπορώ να περάσω;"
"Ποιος είστε;"
"Ο Δημήτρης, φίλος της Έλενας."
"Περάστε παρακαλώ."
"Ευχαριστώ."
"Καθίστε. Θα ειδοποιήσω την κυρία μου ότι είστε εδώ.."
Η Γεωργία βρήκε την κυρία Στέλλα στην κουζίνα. Την πληροφόρησε πως ο Δημήτρης βρισκόταν στο σπίτι.
Η κυρία Στέλλα μονολόγησε: "Μυρίζομαι προβλήματα....". Έφτασε στο σαλόνι.
"Γεια σου, Δημήτρη."
"Γεια σας κυρία Στέλλα. Πως είστε; Ο κύριος Βασίλης;"
"Είμαστε όλοι καλά. Οι δικοί σου τι κάνουν;"
"Μια χαρά. Η Έλενα είναι εδώ;"
"Ναι. Πάνω είναι. Μόνο που θα σου ζητήσω κάτι. Να της φερθείς όσο πιο γλυκά μπορείς."
"Μείνετε ήσυχη κυρία Στέλλα."

Ανέβηκε τις σκάλες και έφτασε έξω απ΄το δωμάτιό της. Χτύπησε την πόρτα.
"Περάστε.", ακούστηκε η φωνή της Έλενας.
Μόλις η Έλενα είδε το Δημήτρη πάγωσε. Δεν περίμενε να τον αντικρύσει ποτέ ξανά στη ζωή της...

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Ιστορία ΝΟ 1,Μέρος 3ο

-"Έλενα,Έλενα;",η φωνή της κυρίας Στέλλας αντηχούσε σε ολόκληρο το σπίτι.
Η κυρία Στέλλα έφτασε έξω από το δωμάτιο της κόρης της και άνοιξε όσο πιο αργά μπορούσε την πόρτα.Έμεινε με το στόμα ανοιχτό μ'αυτό που αντίκρυσε.Η κόρη της ήταν μισοπνιγμένη μέσα στα μαξιλάρια και πλάνταζε στο κλάμα.
-"Καρδούλα μου,τι έπαθες;",της είπε όλο συμπόνοια η κυρία Στέλλα.
-"Μαμά...Ο Τάσος θέλει να μιλήσει στο μπαμπά..Φοβάμαι μαμά.Φοβάμαι.Ξέρεις πόσο πολύ αγαπώ τον Τάσο..Αλλά ο μπαμπάς δε θέλει ούτε να ακούει γι'αυτόν."
-"Ηρέμησε αγάπη μου.Μην κάνεις έτσι."
-"Το ξέρεις πολύ καλά πως ο μπαμπάς είναι ικανός για τα πάντα.Είναι ικανός να τον δωροδοκήσει για να με παρατήσει..Καταραμένα λεφτά.."
-"Αγάπη μου.Μην κατηγορείς τον πατέρα σου για τις πράξεις του.Ξέρεις πολύ καλά πως σε αγαπάει υπερβολικά μιας και είσαι το μονάκροβο παιδί μας.Τα κάνει όλα επειδή θέλει το καλό σου και προπάντων την ευτυχία σου."
-"Ποια ευτυχία βρε μαμά;Άλλον άντρα δε θέλω.Μόνο τον Τάσο αγαπάω."
-"Δε θέλει να περάσεις δύσκολες στιγμές στο πλευρό ενός άντρα ανίσχυρου οικονομικά..Είναι πολύ περήφανος για την περιουσία του-μην ξεχνάς πως μόνος του έφτασε εκεί που έφτασε, χωρίς τη βοήθεια κανενός-και θέλει αυτήν την περιουσία, όταν περάσει στα δικά σου χέρια, να τη μοιραστείς με έναν άντρα της τάξης μας."
-"Μαμά,όλοι οι άνθρωποι του Θεού είμαστε.Τι θα πει της τάξης μας;Όλοι ίδιοι είμαστε..Τι σημασία έχει το να είμαστε πλούσιοι ή φτωχοί,ψηλοί ή κοντοί,μορφωμένοι ή αμόρφωτοι..Γιατί πρέπει πάντα να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους;Ξέχασες πως κι εσύ ήσουν στην ίδια θέση με τον Τάσο;Μια φτωχή κοπέλα ήσουν όταν ερωτεύτηκες τον μπαμπά.Κι όμως τον παντρεύτηκες.."
-"Έχεις δίκιο καλή μου.Δεν ξέρω τι μ'έπιασε..Μην ανησυχείς καρδούλα μου.Κάτι θα γίνει..Θα προσπαθήσω να πείσω τον πατέρα σου να δει τον Τάσο μ'άλλο μάτι."
-"Σ'ευχαριστώ μαμά",είπε η Έλενα πέφτοντας στην αγκαλιά της και ηρέμησε.

Στο μεταξύ ο Τάσος επέστρεψε σπίτι του.Η οικογένειά του σιγά-σιγά συγκεντρωνόταν στο τραπέζι για το μεσημεριανό.Ο Τάσος ήταν στο δωμάτιό του και ξεκουραζόταν,ώσπου ακούστηκε η φωνή της μητέρας του:
-"Τάσο,έλα.Το φαγητό είναι έτοιμο."
-"Έρχομαι."
-"Πώς πήγε η δουλειά;",είπε ο κύριος Φίλιππος.
-"Όπως συνήθως.. Τι καλό μαγείρεψες σήμερα μαμά;"
-"Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο."
-"Τέλεια!"
-"Φαίνεσαι κουρασμένος αγόρι μου.."
-"Ναι,μαμά.Κουραστική δουλειά"
-"Μμμ,όχι δεν είναι αυτό",είπε ο κύριος Φίλιππος."Κάτι άλλο συμβαίνει.."
-"Όχι μπαμπά.Κάνεις λάθος.Ιδέα σου είναι."
-"Νεαρέ,μην πας να μου ξεφύγεις.Κάτι συμβαίνει και το ξέρεις καλά.."
-"Εντάξει..Δεν μπορώ να σας κρυφτώ.Ήρθε και με βρήκε ο Γιώργος,ο σοφέρ της Έλενας,και μου είπε πως ο κύριος Βασίλης θέλει να μου μιλήσει το βράδυ.."
-"Τάσο,πόσες φορές σου έχω πει να σταματήσεις να βλέπεις αυτή την κοπέλα;Δεν είναι της κοινωνικής μας θέσης."
-"Θα την βλέπω όσες φορές θέλω,χωρίς να παίρνω την άδεια κανενός!Ενήλικας είμαι πλέον και έχω τη ζωή μου στα χέρια μου."
-"Πώς τολμάς και αντιμιλάς;"
-"Μπαμπά,δε θέλω να γίνετε εσείς εμπόδιο στην ευτυχία μου..Το ξέρω,είμαι φτωχός.Δεν έχω τίποτα να της προσφέρω,μα θα τα καταφέρω."
-"Καλό μου παιδί,έχει δίκιο ο πατέρας σου.Καλό θα ήταν να σταματήσεις να τη βλέπεις.",είπε η κυρία Μαρία.
-"Όχι μαμά.Δε θα σταματήσω...Και να σας πω και κάτι άλλο;Πριν λίγες μέρες όταν σας είπα πως πάω διακοπές με τους φίλους μου,δεν πήγα μαζί τους,αλλά με την Έλενα."
-"Τι έκανες λέει;"
Ο Τάσος εκνευρισμένος από τη συνομιλία σηκώθηκε απ'το τραπέζι και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.
-"Τάσο,πού πας;Το φαγητό σου.",είπε η κυρία Μαρία.
-"Μου κόπηκε η όρεξη.Α και κάτι ακόμα.Θα την παντρευτώ!",είπε ο Τάσος και έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Ιστορία ΝΟ 1,Μέρος 2ο

Ο ήλιος έξω έλαμπε ως συνήθως. Η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς, κι ο Τάσος έπρεπε να βάλλει τα δυνατά του, να ανταπεξέρθει στις αντίξοες συνθήκες του καιρού σε συνδυασμό με τον τόπο και τον τρόπο εργασίας του.

Στο συνεργείο όπου δούλευε επικρατούσε ένα χάος. Πελάτες έρχονταν συνέχεια για να επισκευάσουν τα οχήματά τους. Άλλοι ευκατάστατοι με τεράστια τζιπ και λιμουζίνες, άλλοι άνθρωποι μέσου εισοδήματος με "παπάκια" και ford και άλλοι αρκετά φτωχοί με τα παμπάλαια αμάξια τους. Το προσωπικό επίσης πηγαινοερχόταν για να ενημερώσει τους πελάτες αλλά και να αποκαταστήσει τις ζημιές των οχημάτων.

Ο Τάσος εκείνη την ώρα είχε ακουμπισμένη την πλάτη στο έδαφος και περιεργάζονταν το κάτω μέρος ενός αυτοκινήτου. Μέχρι που έφτασε μια απαστράπτουσα λιμουζίνα. Από μέσα βγήκε ο σοφέρ ο οποίος κατευθύνθηκε προς το εσωτερικό του συνεργείου.

-"Καλησπέρα σας."
-"Καλησπέρα."
-"Θα θέλατε να ελέγξουμε το όχημα;"
-"Όχι,δεν ήρθα γι' αυτό..Δουλεύει εδώ κάποιος Τάσος Σπύρου;"
-"Μάλιστα."
-"Τον φωνάζετε σας παρακαλώ;"
-"Βεβαίως."

-"Τάσο;"
-"Έλα."
-"Ένας κύριος σε ζητάει."
-"Κύριος;Τι κύριος;"
-"Ήρθε εδώ με μια λιμουζίνα. Σοφέρ είναι.."

Ο Τάσος μόλις άκουσε πως είναι σοφέρ άρχιζε να υποψιάζεται ποιος μπορεί να είναι..

-"Γεια σου,Τάσο."
-"Γεια σου,Γιώργο."
-"Ποιος ο λόγος της επίσκεψής σου εδώ;"
-"Ήρθα να σου παραδώσω ένα μήνυμα.Ο κύριός μου θέλει να σου μιλήσει αυτοπροσώπως. Μου ζήτησε να έρθω εδώ για να σου πω πως θα σε περιμένει στην πλατεία Λαού στις 10 το βράδυ."
-"Εντάξει Γιώργο. Θα είμαι εκεί."
-"Καλή σου μέρα."

-'Έλα αγάπη μου. Πως είσαι;'
-"Γεια σου μωρό μου. Καλά είμαι. Εσύ μου ακούγεσαι λίγο αναστατωμένος. Είσαι καλά;"
-"Ήρθε ο Γιώργος απ' το μαγαζί και μου είπε πως ο πατέρας σου θέλει να συναντηθούμε το βράδυ.."
-"Τάσο,μην πας να τον βρεις. Ξέρεις τι θα σου πει.."
-"Δεν μπορώ καρδούλα μου. Πρέπει να τον συναντήσω."
-"Όχι Τάσο..Τον ξέρω πολύ καλά τον πατέρα μου. Θα σε δωροδοκήσει για να μας χωρίσει. Μη δεχτείς να τον δεις."
-"Δεν γίνεται αγάπη μου. Πρέπει να του εξηγήσω..Να του πω τι έχουμε σκοπό να κάνουμε.."
-"Όχι. Αυτό ποτέ."
-"Καρδούλα μου,με φωνάζουν. Πρέπει να κλείσω. Έπεσε πολλή δουλειά.."
-"Τάσο,μην πας."
-"Γεια σου,ψυχή μου."
-"Τάσο,όχι.."
Η Έλενα έβαλε το ακουστικό στη θέση του και έπεσε στο κρεβάτι της πνίγοντας τα αναφιλητά της μέσα στο μαξιλάρι..

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Ιστορία ΝΟ 1, Μέρος 1ο

Καθισμένη στο κρεβάτι της η Έλενα, αναπολούσε τις ωραίες στιγμές που πέρασε το φετινό καλοκαίρι με τον αγαπημένο της Τάσο. Στο κομοδίνο, ακουμπισμένο ένα βάζο με λευκά τριαντάφυλλα. Τα τριαντάφυλλα που της είχε χαρίσει ο Τάσος πριν 1 ημέρα. Πήρε στα ροδοκόκκινα χέρια της το βάζο και το έφερε όσο πιο κοντά μπορούσε στη μύτη της για να μυρίσει το μεθυστικό άρωμα των λουλουδιών. Αμέσως ήρθαν στη μνήμη της οι μέρες ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης στο πλευρό του αγαπημένου της στην Κεφαλλονιά, οι πλακίτσες που έκαναν μεταξύ τους στο λούνα παρκ, τα πειράγματα,οι αγκαλιές και τα φιλιά που αντάλλαζαν κάτω από το ηλιοβασίλεμα...

Ώσπου ένας θόρυβος από τον κάτω όροφο την επανέφερε στην πραγματικότητα.
-"Καλώς ήρθατε κύριε και κυρία. Ήταν καλό το ταξίδι σας στη Νέα Υόρκη;"
-"Καλησπέρα Μαρίνα. Όλα ήταν υπέροχα",είπε η κυρία Στέλλα.
-"Πάνω είναι η Έλενα;",ρώτησε ο κύριος Βασίλης.
-"Ναι κύριε. Θέλετε να τη φωνάξω;"
-"Όχι. Θα πάω εγώ."

Η Έλενα μόλις συνειδητοποίησε πως επέστρεψαν οι γονείς της από το εξωτερικό. Αμέσως κάθισε στο γραφείο της και προσποιήθηκε αμέριμνη πως είναι βυθισμένη στο διάβασμά της. Μέχρι που άνοιξε η πόρτα.
-"Μπαμπά,καλώς ήρθες!Πως είναι η μαμά;"
-"Γεια σου Έλενα. Η μαμά σου καλά είναι. Έγώ όμως δεν είμαι καθόλου καλά με αυτά που μαθαίνω..Τι μου είπε ο Γιώργος;Όσο καιρό λείπαμε με την μητέρα σου στην Αμερική, εσύ πήγες ταξιδάκι μ' αυτόν;"
-"Μα μπαμπά...Τον αγαπάω..."
-"Πως τόλμησες κι ερωτεύτηκες έναν άνθρωπο τέτοιου επιπέδου;Να τον ξεχάσεις!"
-"Μα..."
-"Δεν ακούω τίποτα. Δε θα τον ξανασυναντήσεις ποτέ. Το κατάλαβες;",είπε ο πατέρας της κι έφυγε κλείνοντας με δύναμη την πόρτα πίσω του...

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Εισαγωγή ιστορίας ΝΟ 1

Αυτή η ιστορία έχει να κάνει με ένα παθιασμένο ζευγάρι το οποίο έρχεται αντιμέτωπο με πολλές αντιξοότητες. Οι συγγενείς και των δύο αντιδρούν έντονα στη σχέση τους μιας και το κοινωνικό επίπεδο είναι τελείως διαφορετικό..Δεν τους φτάνουν όλα αυτά,προστίθεται στα προβλήματά τους και κάτι ακόμα. Ο πρώην της ηρωίδας μας και η πρώην του ήρωά μας φέρνουν τα πάνω κάτω στη ζωή τους,μιας και δεν έχουν παραδεχτεί ακόμα ότι τους έχουν χάσει..Μέχρι που θα συμβεί κάτι το οποίο θα αλλάξει μια και καλή τη ζωή όλων.. .

Εισαγωγή

Καλώς ήρθατε στο νέο μου ιστολόγιο!Η θεματολογία του όπως και θα διαπιστώσατε από τον τίτλο είναι οι ιστορίες. Ιστορίες βγαλμένες μέσα από το μυαλό μου. Βλέποντας και εγώ άλλα ιστολόγια τέτοιου περιεχομένου ζήλεψα λιγάκι!Με την καλή την έννοια πάντοτε!!Συγχωρέστε με για την έκφραση που χρησιμοποιώ μιας και από μικρή με το μάθημα της έκθεσης στο σχολείο είχαμε πάρει από νωρίς διαζύγιο!Όσο όμως μπορώ τη βελτιώνω μέρα με τη μέρα!Πιστεύω να γίνομαι κατανοητή στις ιστορίες που θα επινοώ και να μην σας κουράσω!Αυτά τα λίγα για εισαγωγή. Τα λέμε σύντομα με την αρχή της ιστορίας που αμφιταλαντεύεται εδώ και μέρες στο μυαλό μου!